"Wybory" - Ruta Sepetys

                      Nazwisko Ruty Sepetys zapadło mi w pamięć po lekturze pięknej, mocnej książki „Szare śniegi Syberii”. Serce zabiło mi mocniej, gdy zobaczyłam kolejną powieść autorki - książka ukazała się już kilka lat temu, a ja jej wydanie przegapiłam... jakim cudem?! Historia zapowiada się bardzo ciekawie - Nowy Orlean, lata 50', Dzielnica Francuska. 17-letnia Josie jest córką prostytutki, ale mierzy znacznie wyżej - planuje dostać się na prestiżowy uniwersytet. Jednak za sprawą nieszczęśliwego splotu zdarzeń, zostaje zamieszana w morderstwo, sytuacja się komplikuje, a Josie zostaje postawiona przed wieloma trudnymi wyborami...

                     Sprawny język, ciekawa historia, czyta się to gładko i miło. Dodaję plusika za nawiązania do literatury i bibliofilskie smaczki (główna bohaterka pracuje w księgarni i hurtowo pochłania książki). Drugi plusik otrzymuje autorka za wyraźną zabawę tekstem, historią i za żartobliwe mrugnięcia okiem, posyłane co jakiś czas w kierunku czytelnika. Jednak nie jestem do końca usatysfakcjonowana lekturą, choć zaznaczam – spędziłam w jej towarzystwie miły czas. Czuję, że to mogła być naprawdę świetna, rasowa powieść, natomiast powstało z tego, przyznam, że całkiem niezłe, ale 'tylko' czytadło. I właśnie o ten niewykorzystany potencjał mam do autorki pretensje. Nasuwa się pytanie – czy „Wybory” to po prostu słabsza forma autorki, czy raczej wychodzą na jaw jej braki – nie tyle warsztatowe, bo pisze dobrze, ale sama nie wiem... emocjonalne? intelektualne? - które w „Szarych śniegach Syberii” zostały przysłonięte genialną historią i bardzo poruszającym tematem..? A może autorka po prostu chciała napisać 'gładką' powieść, która spodoba się jak największej ilości czytelników..? Nie wiem... w każdym bądź razie szkoda, bo mogła to z tego powstać piękna, pełnokrwista książka, a zamiast tego otrzymałam ugładzone, przewidywalne, niewyraziste i całkowicie bezbolesne czytadło.